तिम्रो महिमालाई कसरी वर्णन गरुँ आमा ?

तिमीले मेरो सृष्टि बुझेकी छौ
तिमीले मेरो चाल बुझेकी छौ
तिमीले मेरो रुवाई बुझेकी छौ
मेरो दुखाई, भोक, 
प्यास, सन्चो, बिसन्चो 
सबै सबै बुझेकी छौ आमा। 

मेरो सुनौला हजार दिनहरुमा
त्यसपछिको हरेक क्षणहरुमा
आफूलाई दाउपेचमा राखेर
मेरो तोते बोलीमा रमाएकी छौ
मेरो हर पाइलामा रमाएकी छौ।

हो, पहिलो पटक तोते बोलीमा 
मेरो मुखबाट आ~मा आवाज निस्किँदा, 
संसार जिते झैँ खुशी भएकी थियौ आमा,
ठूलो भयो भन्दै दिनभर फुरुङ्ग थियौ आमा।

मेरो साना हातले कखरा सिक्दै गर्दा,
मेरो पहिलो पाठशालाको गुरुआमा बन्नु भयो,
म रुन्चे हुँदै स्कुल जान नमान्दा,
ठूलो मान्छे बनाउने अठोट गर्नु भयो।

हो, आमा तिनै छोरा छोरी
आज तिम्रा साथ छैनन्,
कयौँ दुरी टाढा छन्,
कयौँ महिना, कयौँ वर्ष भयो 
तिम्रा साथ फर्किएका छैनन्
फर्किने फुर्सद पनि छैन उनीहरुलाई। 

तर पनि मलाई थाहा छ आमा
तिमीले सबै माफ गरी दिएकी छौ, 
बुढेसकालले एक्ल्याउँदा पनि
धर्मराएका छैनन् तिम्रा सपनाहरु
अहँ, कत्ति पल घटेको छैन माया

र त, मैले वर्षदिनमा 
बिर्सी-बिर्सी सम्झिएर फोन गर्दा
आफ्नो प्रवाह नगरी 
आफ्नो खयाल राखेस्
बेलैमा खाएस् है भन्नु हुन्छ।

महान् आमा
हामी सबैको आमा।