एक थान संविधान

तुइन चुडिदा बगेका सपना
सम्झिएर विछिप्त मनबाट
निष्किएका भावनालाई एकीकृत गरी
बगाउँदै आँसु, संविधान नामको
एउटा किताबमा तप तप चुहाउन मन छ,

सोध्न मन छ के तिमी मेरो यी आँसु पुछ्न सक्छौ
नदीको दुई किनारा जोड्ने पुल बन्न सक्छौ
मेरो भत्किएको जीवनमा थकाइ मार्ने चौतारी बन्न सक्छौ,

हैन, फेरी मेरो जीवनका सपनालाई
यीनै तुइनलाई बुझाउनु पर्ने भए
मेरा खुसी र हाँसोहरुलाई धमिल पानीमा
माछासँगै बगाउनु पर्ने भए,

मेरो मनलाई दुख्न देउ भक्कान्निएर रुन देउ
मेरो आँसुको मसीले नै लेख्न चहान्छु एक थान संविधान
मेरो आफ्नै लागि
मेरो स्वतन्त्रता उपयोग गर्दै भाग्यका लागि ।

• प्रवीण कटवाल, ओखलढुंगा ।