छुट्दैन भनी बाचा गर्‍यौ, धनी गरिब छुटायौ पिरती।
क्षणिक  झल्को  देखायौ, पलपलमा  रुवायौ पिरती।

भनेकै थियं मसंगत कार छैन, गगन चुम्मी घर छैन,
हुन्छ भन्यौ कुनै पल, दुखको भेलमा टुटायौ पिरती।

बुझेँ प्रिय धनिकै छ सन्सार, उसैलाइ जान्छ हकदार,
मौका पर्दा खुसी लुट्न, स्वार्थ बोकी जुटायौ पिरती।

इश्वर हो आत्मा, इश्वर हो विश्वास, दुखायौ पिरती।
क्षणिक झल्को देखायौ, पलपलमा रुवायौ पिरती ।।

-प्रनिशा सुनुवार (ताप्लेजुङ)