सुधार्न त धेरै छन् अचम्मको बानीहरुलाई ।
के भन्ने खोइ?आजकलका नानीहरुलाई ।
बोल्ने ओठहरु थरथराई रहन्छ आजकल,
सुक्नै दिदैन पापिले आँखाका पानीहरुलाई ।
साना साना गल्तिमा नै बिट मार्छन् सम्बन्ध,
के सम्झिन्छन र समुन्द्र बनेका थोपाहरुलाई ।
मनमा सजाएर के गर्नु? रहेनन् ती नाताहरु,
सम्झिन्नन् तिसाउनका भेल छेक्ने बाधाहरुलाई ।
आकाशबाटै झरेको ठान्छन् अहिलेका बच्चा,
के देख्छन् र वृद्धाआश्रमका आमाबाबुहरुलाई ।
