आमा जब कानले स्पर्श गर्छ सबै थकानले विश्राम लिन्छ
तिम्रो एक झलकमा मन आनन्दित हुन्छ ।

तिम्रो गाली त मन पर्छ मलाई।
कति महान स्वरूप दुखी देख्न नसक्ने अरूलाई।
कसैले मायाकी खानीको खोजी गर्दा मेरो मानसपटलमा झट्ट तिम्रो तस्बिर आउँछ,
जस्तै अवस्थामा पनि मेरो हृदयले आमा नै आमा गाउँछ।

सन्तानको एक मुस्कानका निम्ति आफ्ना सपना दबाउन तयार तिमी 
जस्तै अमूल्य वस्तु किन नहोस् सन्तानको चाहनामा सुम्पिदिन्छौ किनी।
ताते ताते गर्दै हिडाएको मेरो औंलामा स्पर्श गर्छु अझै पनि 
तिमी छौ म सँग अमुल्य वस्तुको खोजी औचित्य छैन कतै पनि ।

आमा, मलाई फेरि वाल्यकालमा पुर्याइदेउन रमाउन मन लाग्यो 
तिम्रो काख, साथ,माया अनि फेरि त्यो औंला समाउन मन लाग्यो।
त्यो रात अझै सम्झिन्छु बिरामी हुँदा म सुतेकी थिइनौ 
मेरो लागि तिमीले आफ्नो निद्रा, भोक प्यास सम्झिनौ ।

कसैले मलाई भने तीर्थ व्रत दर्शन जाउ 
मैले भनेँ जानू किन जब स्वर्गको आभाष हुन्छ हुँदा आमाको पाउँ
म कस्ती छु थाहा छैन रानीको उपनाम दिन्छिन् उनी 
तँ रुदा म खुसी भएको तेरो जन्मदिनको कुरा गर्छन् उनी।

सुन्थें म जब उनी भन्थिन् त जस्तै थिइन् मेरी आमा 
तैले खेल्थे जस्तै म पनि खेल्थें उनको काखमा 
तर दैवको आँखा लाग्यो छोरी म बाट टाढा भइन् उनी 
गइन् कता कता याद मात्र छोडी यो जुनी।

आमा, मुस्कान सजाउ तिम्रा ती ओठमा आँसू सुहाउँदैन 
जब सम्म म छु बाचा गर्छु तिमीलाई दुख आउँदैन 
आमा जब कानले स्पर्श गर्छ सबै थकानले विश्राम लिन्छ 
तिम्रो एक झलकमा मन आनन्दित हुन्छ।

► उर्मीला खतिवडा