ए ! झरी
यसरी
झर्झरी नझरिदेउ न साताभरी !

घरमाथीको ढिक खस्यो
घरमुनिको कान्लो भास्सियो
घरधुरीको छानो रसायो
घरआगनमा मूल पलायो
तिम्रो मैमत्ताको भेल तर्काउन
म कुलो खर्सिदै छु
नपत्याए हेर त मेरो नङको चेपमा माटो
ए ! झरी नझरिदेऊ साताभरी !

गोठभरी भैँसि भोकाए
खोरभरी बाख्रा कराए
मलाई ओभानो समय देऊ
डालेघाँसको टुप्पोमा उक्लनु छ
ए ! झरी नझरिदेऊ साताभरी !

गहुँ, जौँले धर्ती छोडेन
काकाकुलले प्यास मेटेन
पधेँराले पानी देखेन
एक झर झरिनौ हिउँदभरि
ए ! झरी तिमि कति निष्ठुरी
नझरिदेऊ साताभरी !

झारले ढाक्यो ,किराले खायो
भेलले बगायो 
फुलाउनु छ, फलाउनु छ
र दुनियाँ मान्छेको भोक मेटाउनुछ
मकैका मुना स्याहार्न देऊ
तिमी सँगै मलाई नओराल जिन्दगीको फेदमा
चढ्नु छ अझै थुप्रै-थुप्रै उकालाहरू, पहाडहरू
ए ! झरी नझरिदेऊ साताभरी !

म यो गोल भूगोलको लेकाली किसान
तिम्रो बाढी सहेर म कहाँ मुन्टीऊँ ?
बादलको पर्दा हटाऊ घाम उघार्देउ
मलाइ मेरो छाया हेर्न देऊ
ए  ! झरी नबनाउ दिक्दारी
नझरिदेऊ साताभरी !

                     ✍️हिमाल थापा क्षेत्री,२०७८