थाहा छैन, कहाँबाट कसरी मेरा मनका बहहरू शब्दहरूमा व्यक्त गरौँ। दैनिक जसो इन्टरनेटमा औँलाहरू सहजै चलाएर जन्म दिनको बैबाहिक बर्ष गाँठको शुभकामना फटाफट लेख्ने मेरा औँलाहरू अहिले आँखा खोल्ने बित्तिकै मोवाईल स्क्रोल डाउन गर्दा ति वरीपरी देखेचिनेका सबै इष्टमित्रहरूका प्रिय व्यक्तिहरूलाई यहि कोभिडका कारण अकालमा ज्यान गुमाउनु परेका आफ्ना प्राणहरूलाई आफन्नतहरूले श्रद्धञ्जली अर्पण गरेका ती तस्विरहरू हेरेर भावबिह्योल हुन्छ। आतिन्छु, डराउँछु र फेरी आफूलाई सम्झाउँ छु मौन हुन्छु ।
ती अवोध बालबालिकाहरू, वृद्धवृद्धाहरू र रोगले छटपटाइरहनु भएका सबैलाई हेर्छु कति गाह्रो छ है? कसरी सम्हाल्ने होला बिरामी भएर अस्पतालको ढोका ढकढक्याउन जाँदा पनि समयमै उपचार पाउन नसकेर देह त्याग्नु परेको छ। कोही कतै अस्पताल पुर्याउन सक्ने र चर्को मूल्य तिर्न सक्ने क्षमता नभएकाले बेलैमा मुटुका टुक्राहरूलाई बिदाइ गर्नुपरेको छ।
यी सबै देखेका सुनेका र भोगेका कुराहरू त छदैछन्। आत्माबल दह्रो बनाएर दैनिक जीवनमा फर्कियो बिहान बेलुका छाक टार्न समेत हम्मेहम्मे परेका ती परिवारहरू संयूक्त परिवारमा रहेर जीवन विर्वाह गर्न सक्नुको बिकल्प देखिँदैन। परिवारमा रहेका सदस्यहरू पनि कोही अपाङ्गता भएका व्यक्ति त कति नाबालक र केहि वृद्धवृदा जिन्दगीको भोगाईमा कति अप्ठयारोको सामना गरेर अगाडी बढ्नु पर्ने हो।
उहाँ नै हुनुहुन्थ्यो घरखर्च चलाउने दैनिक कमाएर ल्याएर यी सन्तान आमाबाबुलाई बचाइरहनु भएको थियो । म घरव्यवहार र बच्चा पढाउनका लागी कमाएर ल्याएको केहि अशं जोहो गररेर राखेकी थिए । त्यहि जोहो गरेर राखेको थोरै रकमले केहिदिन त चलाउन सक्यौँ तर दिनदीनै बढ्दै गएको महंगी तथा चर्को बजर मूल्यलाई धान्न सक्ने स्थिती आएन । अहिलेको छाक टर्यो भरे के खाने होला भन्ने पिरले दिनै दिन पिरोलिरहन्थ्यो हुँदाहुँदै छोराछोरीको पढाइको लागी मोवाइल फोन र इन्टरनेट घरमा रहेका परिवारका सदस्यहरूलाई छिनछिनमा बनाएर के खान दिने, सानो नानीले यो खाने त्यो खाने भन्छ उसको आवाश्यकता मैले कसरी पुरा गर्ने?
एक छिन् बस्यो दिनभरी के काम छ र भनेर मानसिक तनाव दिने परिवार दिनभरी के नै गर्न परेको छ र २४ सै घण्टा अनलाइन भएर एक कल फोन गर्दिन कति ठूली बनेकी त्यो जस्ता शब्दहरूको बाण, कोरोनाको डरलाग्दो स्थिती त परिवारलाई बचाउने अर्को चपेटा त विभिन्न तवरबाट सुनिने अनेक किसिमका शब्दका बाणहरू ले नै गर्दा महिलाहरूलाई यस समयमा मानसिक समस्याहरू पनि हुने गरको छ। त्यसैले सबै मिली यस रोगलाई पराजित गर्नै पर्छ आत्माबल दह्रो बनाएर आफ्ना सानातिना कुरा परिवारमा सहयोगको अपेक्षा गरेर प्रष्ट बिचार राख्ने र सबै परिवार मिलेर सहज जीवन निर्वाह गर्नु पर्छ ।
थाहा छ हामीलाई मानसिक तनाव धेरै भयो भने झन् बढी समस्या पर्न सक्छ त्यसैले तन मनलाई सँधै स्वच्छ राख्न सक्यौँ भने सबै कुराहरूलाई मिलाएर अगाडी बढाउन सकिन्छ । त्यसैले महिलाहरूमा हुने मानसिक, शारीरिक र मनोवैज्ञनिक तर्फ समयमै सजग बनौँ, कोरोनाबाट बच्न सुरक्षित भएर घरमै बस्यौ।
