इच्छा

म मात्र तेह्र बर्षकी थिँए
जब मेरो योनाङ्गबाट रगतको भेल बग्न थाल्यो
म डराए – रातो रगतसँग
आत्तिए – कालो अँध्यारो कोठासँग
बेस्सरी कापे – रंगहिन अछुत विचारको छुवाईसँग ।

धेरै पछि थाहा पाएँ
म – खदिमुदि ममा
बन्न सक्षम भएको रहेछु ।

सायद दिन्थे कि जन्म
आया नरु, अर्जुन पोँइब वा मेसेल्मिलाई
सायद हुन्थे कि कलिपिपि ।

तर,
सदियौंदेखि विकार विचार गर्भधारण गरी
बाँचिरहेको मेरो समाज
हरेक प्रहर ‘अन्धकार/अन्धविश्वास’ जन्माई
अघि बढिरहेको रहेछ ।

मेरो रजस्वलाको मुल फुटेसँगै अछुत कहलिए,
र त तुहिए – सँगसँगै मेसेल्मिहरु
थुनिए, अन्धकारमै हराए – कति आयापङ्सारहरु, अर्जुन पोँइबहरु ।

मानवरुपी शरीरको अवशेष
त्यही बग्ने रगतबाट बन्ने गर्छ,
जसलाई यो समाज श्राप ठान्छ ।

अमुल्य जीवनको सुरुवात
एउटा नारीको योनीबाट हुन्छ
जहाँ यहि समाज नारीको खुशी अन्त्य गर्न तल्लीन छ 
पेटको पहिलो भोक – स्तन रसाएसी मेटिन्छ
जहाँ यो समाजको गिद्दे नजर अडिन्छ ।

यहि समाज अनेक अर्थ लगाई
‘बेश्या’ शब्दको निर्माणमा हर्षोल्लास मनाईरहन्छ 
स्वतन्त्रताको घेरा नाघेर पुरुषार्थ देखाउने यो समाजले

अब बुझ्नै पर्छ,
योनी, यो समाजको खदिमुदि हो/बनबोस हो
बिन्ती ! छोडिदेउ अब अस्मिता चिथोर्न, कुमारित्व बिगार्न
एउटा नारी पुरुषसँगको सहवासपछि
पुनः कुमारी कहलिन्न भने
कहिलेसम्म सुत्केरी स्वास्नी छोडेर
यौवन खोजी हिँड्ने बलत्कारीहरु
मर्द र कुमार कहलिन्छ ?

अनिलासिरि !
तपाईले एउटा मात्रै इच्छा पुर्‍याईदिनु हुन्छ भने
साँच्चै आज म माग्दछु
पुरुषको शरिरमा – पाठेघर र योनी राखिदिनुस् ।

केहि शब्दार्थः
खदिमुदि ममा – सृष्टिकर्ता (प्रकृति) आमा
आया नरु – सानै उमेरमा दिव्यशक्ति तथा तन्त्रमन्त्र विद्या जानेको व्यक्ति
अर्जुन पोँइब –दिव्यशक्ति तथा तन्त्रमन्त्र विद्या जान्ने धुरन्धर व्यक्ति
मेसेल्मि – कोँइच मुक्दुमको शक्तिशाली नारी
कलिपिपि – आदिम बजु
बनबोस – उत्पत्ति
अनिलासिरि – सम्पूर्ण जीवजगतको सृष्टिकर्ता